Που γεννήθηκες;
Στο Σίδνεϊ στην Αυστραλία.
Που μεγάλωσες;
Στο Λονδίνο. Η οικογένειά μου μετακόμισε εκεί όταν ήμουν σχεδόν 4 χρονών.
Τι είδους πράγματα σου άρεσαν εκτός σχολείου;
Ήμουν αρκετά ήσυχο παιδί όταν ήμουν μικρή. Μου άρεσε να διαβάζω και θυμάμαι ότι διάβαζα στο κρεβάτι με φακό και αναγκαζόμουν να το κλείνω γρήγορα όταν άκουγα τη μαμά μου να έρχεται.
Η οικογένειά μου ήταν ακόμα όλη στην Αυστραλία, οπότε λάτρευα να περνάω τις διακοπές μου εκεί μαζί τους. Ήμουν μοναχοπαίδι μέχρι τα 10, σχεδόν 11 χρόνια μου - οπότε ήμουν πραγματικά χαρούμενη όταν άρχισαν να έρχονται τα αδέρφια μου. Έχω τρεις αδερφούς και τρεις αδερφές!
Τι έκανες μετά το σχολείο;
Πήρα ένα χρόνο διάλειμμα όταν τελείωσα το σχολείο. Δούλεψα για έξι μήνες σε ένα μπαρ για να μαζέψω χρήματα και μετά ταξίδεψα για τέσσερις μήνες με τους καλύτερούς μου φίλους. Πήγαμε στην Κούβα, το Μεξικό, το Λος Άντζελες, την Αυστραλία, το Μπαλί και την Ταϊλάνδη. Όταν γύρισα στο Λονδίνο, πήγα ξανά να δουλέψω στο μπαρ που δούλευα πριν το ταξίδι, και εκεί γνώρισα τον Leo… ποιος να το ξερε θα καταλήγαμε μαζί! Λίγους μήνες αργότερα ξεκίνησα ένα προπαρασκευαστικό μάθημα τέχνης στο Πανεπιστήμιο του Loughborough και ολοκλήρωσα το πτυχίο μου στο Μάρκετινγκ και τη Διαφήμιση στο Λονδίνο.
Έχεις ταξιδέψει πολύ. Νιώθεις μια ιδιαίτερη σχέση με κάποιο μέρος όταν ήσουν μικρή;
Αν και ήμουν πολύ μικρή όταν έφυγα, η Αυστραλία πάντα είχε μια πολύ ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου και ήταν πραγματικά εκεί που θεωρούσα ότι ήταν το “σπίτι” μου.
Καθώς η διατήρηση της άγριας ζωής και η περιβαλλοντική δράση γίνονται πιο επείγουσες και σημαντικές δράσεις στον πλανήτη μας, έχει αλλάξει κάτι στον τρόπο ζωής σας και το οικιακό σας περιβάλλον;
Όλοι είμαστε πολύ πιο συνειδητοποιημένοι για όσα κάνουμε στο σπίτι μας τώρα, από το να μην σπαταλάμε νερό μέχρι την ανακύκλωση πλαστικών. Στην κουζίνα μας έχουμε έναν κάδο για κανονικά απορρίμματα και έναν για ανακύκλωση πλαστικού. Τα παιδιά ξέρουν ποιον να χρησιμοποιήσουν, και κάθε τόσο, όταν η μικρή δεν θυμάται, έρχεται και ελέγχει ποιον πρέπει να χρησιμοποιήσει. Τέτοια απλά πράγματα προσπαθούμε να διδάξουμε στα παιδιά μας.
Ποια συμβουλή θα έδινες στον δεκάχρονο εαυτό σου σήμερα;
Νομίζω ότι θα έλεγα στον εαυτό μου ότι τελικά θα γίνω ενήλικας και κάποια μέρα θα κάνω “ενήλικα πράγματα”, ακόμα κι αν φαινόταν τόσο μακρινό εκείνη την εποχή!
Το 2008, υπήρχαν μόνο περίπου 600 ορεινοί γορίλες στον κόσμο. Στο 2018, ο αριθμός αυτός αυξήθηκε σε πάνω από 1000, ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα. Έτσι ο ορεινός γορίλας δεν περιλαμβάνεται πλέον στην κρίσιμα απειλούμενη κατηγορία και βρίσκεται στην κατηγορία των απειλούμενων. Μιας και αυτή ειναι μια από τις σπάνιες περιβαλλοντικές success stories, παραμένεις αισιόδοξη ότι αυτός ο αριθμός θα αυξηθεί περαιτέρω;
Με τη φανταστική δουλειά προστασίας του περιβάλλοντος που γίνεται και τις πρωτοβουλίες που συνεχίζουμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε τις τοπικές κοινότητες που ζουν γύρω από τους βιοτόπους των γορίλων στην Ουγκάντα, δεν έχω αμφιβολία ότι αυτές οι επιτυχίες μπορούν και θα συνεχίσουν. Και καθώς οι νεότερες γενιές γίνονται πιο εκπαιδευμένες, συνειδητοποιημένες και ενεργές για το περιβάλλον, ο κύκλος της σπατάλης και της ρύπανσης θα σπάσει, και ευελπιστούμε ότι μπορούμε να είμαστε μόνο αισιόδοξοι για το μέλλον.
Ποιο βιβλίο διαβάζεις τώρα;
Just Between Us της Adele Parks. Απολαυστικό βιβλίο για το καλοκαίρι!
Υπάρχει ένα ντοκιμαντέρ που έχεις δει που σε έκανε να νιώθεις ελπίδα για το μέλλον;
Ένα ντοκιμαντέρ που είδα πριν από καιρό, αλλά το λάτρεψα, το One Giant Leap.
Ποιοι είναι οι ήρωές σου στην πραγματική ζωή;
Ζώντας στην Αθήνα, κάθε χρόνο έχουμε σοβαρό και τρομακτικό κίνδυνο από μεγάλες πυρκαγιές. Υπήρξε μία τεράστια πυρκαγιά πριν από μερικά χρόνια που προκάλεσε τεράστιες ζημιές κοντά μας. Εγώ και ο Leo έχουμε διδάξει στα παιδιά μας ότι οι αληθινοί ήρωες είναι οι πυροσβέστες και όλοι όσοι ρισκάρουν τα πάντα για να σβήσουν τις φωτιές και να μας κρατήσουν ασφαλείς.
Ποια είναι η ιδέα σου για την τέλεια ευτυχία;
Για μένα, η ευτυχία είναι πολύ απλή – να είμαι με τα παιδιά μου, τον Leo, και την ευρύτερη οικογένειά μου όποτε μπορούμε. Δεν χρειάζομαι τίποτα άλλο για να είμαι αληθινά ευτυχισμένη.
Τι εκτιμάς περισσότερο στους φίλους σου;
Εκτιμώ την αφοσίωσή τους και την αγάπη τους για τα παιδιά μας. Δεν έχουμε εκατοντάδες φίλους, έχουμε πραγματικά μια μικρή ομάδα κοντινών μας ανθρώπων, αλλά οι φίλοι μας είναι καταπληκτικοί και τους αγαπώ πολύ. Το γεγονός ότι όλοι τους αγαπούν τα παιδιά μας και αναπτύσσουν τις δικές τους σχέσεις μαζί τους είναι κάτι πραγματικά πολύτιμο και όμορφο.
